Μια ταινια της Αντουανeττας Αγγελiδη

(2001)

 

ΣΥΝΟΨΗ

Η πραγματικότητα κλέβει τα όνειρά σου κι εσύ την κλέβεις για να ονειρευτείς. Μια σκοτεινά αισιόδοξη ταινία. Τρεις εκδοχές της ίδιας μέρας. Τρεις χαρακτήρες παγιδευμένοι σε παράλληλα σύμπαντα. Η εισβολή του Κλέφτη θα τους ενώσει. Κάθε οπτική δημιουργεί μια διαφορετική ιστορία: μοίρα-τυχαιότητα-ελεύθερη βούληση. Τί έχουν κοινό; Τη θνητότητα.

Ό,τι ξόδεψα, το είχα. Ό,τι φύλαξα, το έχασα. Ό,τι χάρισα, το έχω.

 

Πρωτότυπος (Eλληνικός) τίτλος:	Κλέφτης ή η Πραγματικότητα
Αγγλικός τίτλος:	Thief or Reality
Έτος παραγωγής:	2001
Χώρα παραγωγής:	Ελλάδα
Διάρκεια:	80 min
Γλώσσα:	Ελληνικά
Υλικό:	35mm, έγχρωμο
Aspect ratio:	1.85 [aspect ratio της ψηφιοποίησης FLAT 1.85]

 

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝ-ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΥ

Κεντρικοί άξονες της ταινίας είναι η πολλαπλότητα της πραγματικότητας και η συνείδηση της θνητότητας. Η αφήγηση είναι μία τριπλή ερμηνεία της πραγματικότητας. Τρεις εκδοχές, διαφορετικής διάρκειας και ύφους, μιας και μόνης ημέρας. Σε κάθε εκδοχή τα γεγονότα διαφέρουν, διότι η αντίληψή μας αλλάζει τον κόσμο. Η κάθε μια ξεκινά με ένα παιχνίδι (χαρτιά-ζάρια-σκάκι) και τελειώνει με μία πομπή, που θυμίζει τον χορό της αρχαίας τραγωδίας. Η ταινία καταλήγει σε μία συζήτηση, όπου οι χαρακτήρες σχολιάζουν τους ρόλους τους, σε ένα μεταγλωσσικό παιχνίδι αυτοσυνειδησίας. Και οι τρεις βασικοί χαρακτήρες είναι η Αντιγόνη, εκδοχές ή πλευρές της – ενώ ο Κλέφτης είναι η οθόνη πάνω στην οποία προβάλλουν την επιθυμία τους. Κάθε βλέμμα δημιουργεί μία διαφορετική ιστορία. Η Λαξεύτρια οραματίζεται την Ημέρα της Κρίσεως, η Επιστήμων αγκυρώνεται σε μία συντριπτική ανάμνηση, ο Ηθοποιός βλέπει την Αντιγόνη να εισβάλει παντού. Τρεις φιλοσοφικές θεωρήσεις του κόσμου: μοίρα-τυχαιότητα-ελεύθερη βούληση. Τι έχουν κοινό; Ο Κλέφτης γνέφει προς μίαν απάντηση. Η θνητότητα ενώνει τις κατακερματισμένες οπτικές. Η μυστική αλληλεγγύη της ανθρώπινης κατάστασης.

Το ταξίδι της δημιουργίας της ταινίας ξεκίνησε με τη συγκλονιστική αυτοκτονία του ηθοποιού Νίκου Σκυλοδήμου, που απαγχονίστηκε κάνοντας πρόβες για το ρόλο της Αντιγόνης. Ταξιδέψαμε μέσα στο κείμενο της τραγωδίας και σε εικόνες του Κάτω Κόσμου, σε υπαρξιακά και γνωσιολογικά ερωτήματα. Αναφορές προς αποδόμηση και επανα-σύνθεση: από την Αντιγόνη του Σοφοκλή στα Ευαγγέλια, από το Mantegna και το Goya στο Max Klinger και το Max Ernst, από το Βαμπίρ του Dreyer στην Έβδομη Σφραγίδα του Bergman.

Η ταινία μας απαιτεί την διαθεσιμότητά σου, την επιθυμία σου όχι μόνο να την ανακαλύψεις, αλλά και να την επαν-εφεύρεις.

Αντουανέττα Αγγελίδη και Ρέα Βαλντέν

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΡΙΕΣ

Σκηνοθεσία, καλλιτεχνική διεύθυνση:	Αντουανέττα Αγγελίδη
Σενάριο:	Ρέα Βαλντέν, Αντουανέττα Αγγελίδη
Διεύθυνση φωτογραφίας:	Ηλίας Κωνσταντακόπουλος
Σκηνικά:	Αντουανέττα Αγγελίδη, Κωνσταντίνος Κυπριωτάκης
Σχεδιασμός αντικειμένων:	Ρέα Βαλντέν, Κώστας Αγγελιδάκης
Κοστούμια:	Χριστίνα Παπούλια
Μοντάζ:	Ιωάννα Σπηλιωπούλου
Μουσική:	Θοδωρής Αμπαζής
Ήχος:	Μαρίνος Αθανασόπουλος
Sound Design:	Studio 19 (Κώστας Μπόκος, Βασίλης Κουντούρης)
Παίζουν:	Εύρη Σωφρονιάδου, Παρθενόπη Μπουζούρη, Νίκος Παντελίδης, Άντζελα Μπρούσκου
Φωνητικά:	Μαρία Γεωργακαράκου, Παρθενόπη Μπουζούρη
Παραγωγή:	Αντουανέττα Αγγελίδη, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
Υποστήριξη:	Με την υποστήριξη του προγράμματος Media II Development της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ι. Φ. Κωστοπούλου.

 

ΒΡΑΒΕΙΑ/ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

• Βραβείο Ποιότητας (2001)
• Υποψηφιότητα για το πανευρωπαϊκό Βραβείο Méliès (2001)

 

ΠΡΟΒΟΛΕΣ

• Πρόγραμμα “Filmmakers of the Present”, 54ο Διεθνές Φεστιβάλ του Locarno, Ελβετία (2001)
• 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας (διαγωνιστικό, 2001)
• 42ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (2001)
• 22ο Fantasporto – Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Πόρτο, Πορτογαλία (διαγωνιστικό, 2002)
• 17ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Mar del Plata, Αργεντινή (2002)
• 3ο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Lecce, Ιταλία (2002)
• Η ταινία προβλήθηκε στις αίθουσες στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη (2002); και τέσσερεις φορές στην εθνική τηλεόραση.
• Συμμετείχε στην έκθεση «Άνθρωποι-Πρόσωπα-Μορφές», Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Ρέθυμνο (2002).
• «Αφιέρωμα στο κινηματογραφικό έργο της Αντουανέττας Αγγελίδη», Πανεπιστήμιο Πατρών (2003)
• «Τιμητικό Αφιέρωμα στην Αντουανέττα Αγγελίδη», 46ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (2005) – Χρυσός Αλέξανδρος για τη συνολική της προσφορά στον κινηματογράφο.
• «Αφιέρωμα: Αντουανέττα Αγγελίδη», 2nd Athens Animfest (2007)
• «Αφιέρωμα: Αντουανέττα Αγγελίδη», 8ο Φεστιβάλ Πειραματικού Κινηματογράφου «Παράξενη Οθόνη», Θεσσαλονίκη (2009)
• Συμμετείχε στην έκθεση «Πρώτη εικόνα» Centre régional d’art contemporain, Sète, Γαλλία (2009); Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη (2009-10)
• Προβλήθηκε στο πλαίσιο του Athens Pride, Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, Αθήνα (2011)
• Αποσπάσματά του εντάχθηκαν στην εγκατάσταση Ράβοντας Χωρίς Κλωστή, 53ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (2012)
• «Αφιέρωμα: Ελληνική Κινηματογραφική Πρωτοπορία», Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Κέρκυρα (2013)
• 4η Biennale Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2013)
• «Μυήσεις», 9ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας, Ταινιοθήκη της Ελλάδος (2018)
• «Αφιέρωμα: Αντουανέττα Αγγελίδη», 32ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, Αθήνα (2019)
• Προβολή και στρογγυλό τραπέζι στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος «Αντιγόνες: Σώματα της αντίστασης στον σύγχρονο κόσμο» [ANTISOMATA], Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας, Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Αθήνα (2022)
• “Antoinetta Angelidi in New York”, αφιέρωμα με την ευκαιρία της απονομής στην Αγγελίδη του 2024 Ground Glass Award για εξαιρετική συνεισφορά στο πεδίο των πειραματικών τεχνών, Prismatic Ground Festival, Anthology Film Archives, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α. (2024)
• «Αφιέρωμα: Αντουανέττα Αγγελίδη», 13ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας, Ταινιοθήκη της Ελλάδος (2024)

 

ΚΡΙΤΙΚΕΣ (οταν πρωτο-προβληθηκε)

• «Εικόνες εκπληκτικές που παραμένουν στη μνήμη, εικόνες υπέροχες, εμπνευσμένες από μια δημιουργό που συνεχίζει με επιμονή το μοναχικό και μοναδικό έργο της.»

Νίνος Φενέκ Μικελίδης, Ελευθεροτυπία 15/11/2001

• «Εικαστικά λαμπρή ταινία που αγγίζει το θεατή όπως ένα κομμάτι κλασικής μουσικής.»

Νίνος Φενέκ Μικελίδης Ελευθεροτυπία 11/1/2002

• «Ένα αδρά δομημένο ποιητικό σχόλιο πάνω στην ανθρώπινη μοίρα…. Οι ταινίες της (Αγγελίδη) αναπλάθουν και ‘κινητοποιούν’ τη γλώσσα των εικόνων. [Η ταινία είναι] ένας ‘στοχασμός σε εικόνες’, απεριόριστα ανοιχτός σε πολλαπλές και πολυεπίπεδες ερμηνείες.»

Νίκη Λοϊζίδη, ιστορικός τέχνης.

• «Μια από τις καλύτερες στιγμές ανανέωσης της σχέσης με την τέχνη βιώνει το κοινό της σκοτεινής αίθουσας με την καινούργια ταινία της Αντουανέττας Αγγελίδη ΚΛΕΦΤΗΣ ή Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Ένα τελετουργικό, θριαμβικό ως προς το βαθύτερο περιεχόμενο του λόγου του… Το ΚΛΕΦΤΗΣ ή Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ εμπεριέχει την απόλαυση που γευόμαστε ξαναδιαβάζοντας τον Προυστ. Μέσα στην αίθουσα ένιωσα ότι μετείχα σε ένα οδοιπορικό στα ευτυχισμένα πεδία της ευρωπαϊκής σκέψης που βιβλία, έργα τέχνης, μουσική και σινεμά»

Μαρία Μαραγκού, Ελευθεροτυπία 21/1/2002

• «(Η ταινία) ΚΛΕΦΤΗΣ ή Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ της Αντουανέττας Αγγελίδη, που κινούμενή σ’ ένα διαφορετικό επίπεδο αφήγησης αποδεικνύει πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η κινηματογραφική γλώσσα, αρκεί να ανακαλυφτεί εκ νέου, μακριά από κυρίαρχα μοντέλα και πλησιέστερα στο ρόλο της ως πνευματικό εργαλείο.»

Τάσος Ρέτζιος, Αγγελιοφόρος 2/2/2002

• «Ένα έργο πρωτογενές, φέρνει στον κόσμο νέους μικρούς κόσμους… Η ασφάλεια του γνωστού εγκαταλείπεται και διεκδικείται μια ηδονή πρωτόγνωρη»

Μάνος Στεφανίδης, ιστορικός τέχνης, Ελληνομουσείον

• «Εικαστικό αριστούργημα… Έχουμε ανάγκη από τέτοιον κινηματογράφο.»

Στράτος Κερσανίδης, Αυγή 16/11/01

• «Η Αντουανέττα Αγγελίδη είναι μια ξεχωριστή δημιουργός στον χώρο του ελληνικού κινηματογράφου… Με τις ταινίες της ‘ανασκάπτει’ την ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, ανατρέχει σε αρχετυπικές εικόνες και κείμενα, αναπτύσσει ένα ‘διάλογο’ με κρίσιμα μεγέθη του πολιτισμού μας, προσπερνώντας αποφασιστικά την καθημερινή ευτέλεια και κοινοτυπία….Η Αγγελίδη ενσωματώνει στο έργο της και ένα σχόλιο-‘ανάγνωση’ του κινηματογράφου και της ιδιαίτερης ιστορίας του, μέσα από την εξέλιξη των τεχνικών δυνατοτήτων του.»

Κώστας Τερζής, Αυγή 11/1/2002

• «Σπάνια στον σύγχρονο κινηματογράφο βλέπει κανείς τέτοια συνέπεια ανάμεσα στο ιδεολογικό και στο κινηματογραφικό μέλος της ταινίας […] Ταινία για την τέχνη, ταινία τέχνης ή η τέχνη της ταινίας; […] Μια πολυφωνική σύνθεση που έρχεται από το μέλλον της εβδόμης τέχνης.»

Βασίλης Μαζωμένος, Αντί 16/11/2001.

• «Οι ταινίες της Αντουανέττας Αγγελίδη, μοναδικές όχι μόνο στην ελληνική, αλλά και στη διεθνή φιλμογραφία […] Ξεχάστε το παραδοσιακό αφηγηματικό σινεμά ή ό,τι άλλο έχετε δει, ακόμα και στο πλαίσιο του λεγόμενου πειραματικού κινηματογράφου, και αφεθείτε στη γοητεία μιας άλλης φιλμικής γραφής»

Μπάμπης Ακτσόγλου, Αθηνόραμα 11-17/1/2002

• «Ταινία μοναδική, ακόμη και σε παγκόσμιο επίπεδο.»

Βασίλης Κεχαγιάς, Μακεδονία 15/11/2001

 

TRAILER